เรียกข้าว่าผู้เฝ้ามอง
“เจ้าเป็นสนมที่ถูกฆ่าตายในวังหลวงแห่งนี้”
“ข้าไม่ใช่วิญญาณ"
“วิญญาณเร่ร่อน?”
“ข้าไม่ใช่วิญญาณ”
“เจ้าชื่อ แซ่ อะไร”
“ไม่มี ข้าไม่ได้อยู่ในมิตินี้
จะมีแซ่ได้อย่างไร”
“ไม่ใช่วิญญาณที่นี่?"
“ข้าคือผู้เฝ้ามอง”
“ผู้เฝ้ามองไม่มีแซ่สกุลเช่นนั้นหรือ”
“ดูเจ้าอยากให้ข้ามีแซ่นัก”
“ข้าไม่มีแซ่ ขอยืมแซ่เจ้าได้หรือไม่?”
...ที่ๆ ข้าอยู่เป็นเพียงห้วงแห่งความเวิ้งว้าง ล้อมรอบไปด้วยหมอกสีขาวขุ่น ทว่ามันไม่ได้รบกวนวิสัยทัศน์แต่อย่างใด ดวงตาของข้ามองผ่านม่านหมอกนั้นไป กลับเห็นวิถีชีวิตในมิติต่างๆ ดำเนินไปตามครรลอง
ข้าเห็นพวกเขาเหล่านั้น...
...แต่ไม่มีใครเห็นข้า
คำเตือน
1. นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องแต่ง อาจมีการอ้างอิงยืมชื่อของสถานที่ แต่ไม่มีความเกี่ยวโยงทางประวัติศาสตร์ใดๆ ร่วมกันทั้งสิ้น เนื้อเรื่องนี้มีอยู่แต่เพียงในจินตนาการเท่านั้น
2. ธีมคือจีนโบราณ แต่พล็อตคือนิยายรัก ลองอ่านดูก่อนน้า ถ้าไม่ตรงจริตก็กดปิดค่ะ :)
3. หลังจากดองไว้เป็นปีๆ ตอนนี้จบแล้ววว อัพจบเหมือนเดิมค่ะ อีบุ๊คน่าจะ แต่เล่มไม่ทำแน่นอนค่า
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น